Wspominam pierwszy poród. Co raz częściej. Rodziłam nie w ty szpitalu, który sobie upatrzyłam. W pierwszym okazało się, że nie ma łóżek, chyba, że na korytarzu. Grzecznie podziękowałam i z cieknącymi wodami pojechałam do następnego. Tam, o 4 nad ranem, poczułam się jak intruz. Zaspana pielęgniarka i gburowaty lekarz powitali mnie na izbie przyjęć, a ja nagle poczułam strach i cóż, nieodwracalność procesu, który się rozpoczął. Zaprowadzona do sali zostałam tam sama, podłączona do kroplówki. Synka urodziłam po 13. Cały poród był długi i męczący, kilkanaście godzin bez jedzenia i picia (nie liczę tej mokrej szmaty którą łaskawie dano mi do possania)… Read More

Bolą mnie plery. Bolą i męczą. W żadnej pozycji nie jest mi wygodnie. Jakiś miesiąc temu przywiozłam z domu rodzinnego dwa worki z ubrankami Synka z czasów wczesnej młodości. Nie dlatego, żebym już wtedy chciała szykować wyprawkę dla Juniora, ale Mutti robiła porządki w piwnicy i kazała mi wszystko co moje zabrać precz. Wypakowałam wtedy te ubranka, skrzywiłam się i wrzuciłam na pawlacz. Dziś pomyślałam, a co mi tam, wyjmę i chociaż posortuję. Więc wybrałam te najmniejsze i wrzuciłam do prania. Niech czekają. Swoją drogą, sprawa nie jest łatwa. Patrzę po metkach z rozmiarem i mało kumam. 80 cm to dużo, więc odkładamy… Read More

W pierwszej ciąży ćwiczyłam do 6 miesiąca. Potem wylądowałam w szpitalu i już do końca ciąży nie wolno mi było zajmować się takimi fanaberiami. Teraz muszę się zastanowić nad tym, co by tu zrobić, żeby coś robić. Na razie zaczęliśmy całą rodziną chodzić na pływalnię, raz w tygodniu. Jest super, Synek oswaja się z wodą a my się ruszamy. Chociaż nie da się ukryć, że moja kondycja przeszła jakiś czas temu do historii. Po przepłynięciu 4 długości osiągnęłam tętno milion i uznałam, że jeśli spróbuję więcej, to utopię się w połowie drogi. A nie o to mi przecież chodzi. Za tydzień spróbuję.. Read More

Zgodnie z najnowszymi doniesieniami termin porodu przypada na 22 marca. Wiadomo, że nie urodzę wtedy, ale mam nadzieję, że uda mi się być na wszystkich zjazdach… Wczorajsze badanie USG dostarczyło mi wiele radości. Poprzednim razem nie miałam możliwości tak dokładnego oglądania dziecka, czy sprzęt inny czy technika – nie wiem. Grunt, że wczoraj zobaczyłam CZŁOWIEKA. Proporcjonalnego człowieczka machającego rączkami i nóżkami, wyglądającego na całkiem żwawe maleństwo – niewiele ponad 4 cm. Człowieczek ten zmienia powoli moje kształty. Nie na tyle, żeby postronni cokolwiek zauważali, ale wystarczająco, żebym nie mogła się zapiąć w dżinsach. Po dwóch.. Read More

Znowu jestem w ciąży. Nie powiem, żeby mnie to zaskoczyło, chociaż nie spodziewałam się że moja dzielna komórka jajowa spotka się z dzielnym plemnikiem M. już w pierwszym cyklu freestyle’u. Z opcji „nie patrzymy w kalendarz i zobaczymy co się stanie” wyszła ciąża. Jak widać, mój organizm sam tego chciał. Teraz oczywiście się buntuje i każda komórka mojego ciała mówi, że ten stan nie jest naturalny. Ten, kto mówi, że ciąża to nie choroba jest kłamcą. Zdrowy człowiek tak się nie czuje. Ale to w końcu dopiero 8 tygodni i 6 dni, jeszcze chwila i ma być lepiej,.. Read More